Ünzile

Ünzile insan dölü
On kardeş beşi ölü
Büyüdükçe un ufak
Ve gelir de görücü
İnci gibi dişi
Görücü bilir işi
Söğüdüm ağlar gider
Olur hatun kişi
Varmadan sekizine
Ergin oldu Ünzile
Hem çocuk hem de kadın
On ikisinde ana
Bir gül gibi al ve narin
Bir su gibi saydam ve sakin
Susar kadın Ünzile
Yağmuru kim döküyor
Ünzile kaç koyun ediyor
Dayaktan uslanalı
Hiçbir şey sormuyor

Diye devam ediyor şarkı. En eğlenceli anımda bile beni ağlatan iki şarkı vardır. Biri Ünzile, bir diğeri ise Uğurlar Olsun. Bugün Ünzile'ye, daha doğrusu ''modern'' Ünzile'ye taktım kafayı. Biz, ülkenin batısında, batının batısında, Türkiye'nin en modern şehrinde yaşayan insanlarız. Bas bas bağırırız çocuk yaşta kızların evlendirilmesine. Yırtınırız olduğumuz yerde; caniler, nasıl kıyarsınız küçücük kızınıza, kendi yaşınızdaki adamla evlendirirsiniz deriz.
Şimdi, bazı yobazlıkları yontup kendi kılıfınıza sokup, önümüze koyduğunuz bir şey söyleyeceğim. Neden yeni doğmuş kız çocuklara ilk temenniniz ''Gelinlikli günlerini de görelim inşallah''. Ne? Ne diyorsunuz siz Allah aşkına?
Türkiye'de yaşıyorsanız ve kadınsanız eğer, evlenmemek ayıp resmen. Şu an okuduğum bir kitap var, Kocan Kadar Konuş (Şebnem Burcuoğlu) kendisi çok güzel özetlemiş bu algıyı. Tavsiye ederim.
Çevremden gözlemediğim kadarıyla konuşuyorum ki çevremi gayet ''modern'' olarak nitelendirebilirim ''sözde''. 3.5 aylık bir kız bebeği görüp de, mürüvvetini de görelim inşallah demek, 3.5 yaşındaki bir kıza şakacıktan evlenme teklif edip bunu şakşaklamak, bunlar normal mi gerçekten sizce? Neden onun bilinçaltına, gelinlik, evlilik, çoluk çocuk sokuluyor? Sorsanız küçücük çocuk ne anlar evlilikten derler.
Bilimsel araştırmalara göre insanların bilinçaltı ve bugün ki karakterlerinin temelleri 0-3 yaş arası atılıyor. Belirtmek istedim. Kızınız 1 yaşında ilk defa anne diyor ve siz havalara uçuyorsunuz ya, bir gün önce mi öğrendi anne demeyi sizce? Hayır. Seslere aşinalık kazandı zaten aylardır değil mi? E o zaman? Yapmayın lütfen, gelinlik giydirmeyin küçücük kızlara, evlilik temennisi yerine meslek temennisinde bulunun, okullardan bahsedin, kendi ayakları üstünde durmasından bahsedin, kitaplardan bahsedin, yine çocuk gibi konuşun ama bunları konuşun, inanın kimseye zararı dokunmaz.
Gelişmeye başlayalım mı yeniden? Çok geride kaldık, büyükler geride bıraktı bizi, ama çok ileriye götürdükleri de oldu hak yemeyelim, küçükler daha da ileriye götürsün, ama yine büyükler yol gösterecek onlara, biz, siz. Lütfen şakalarımıza bile dikkat edelim, yönlendirmelerimize dikkat edelim. Önce bireysel, sonra çevre, sonra ülke derken bir bakmışız dünyaya etki etmişiz, hem iyi anlamda hem kötü anlamda, sizin elinizde, bizim elimizde.