Karşıyaka gri olmamalı...

Gerçekten hiç sevmem, iki arada bir derede kalmayı…

Her zaman için en kötü kararın bile kararsızlıktan iyi olduğuna inanmışımdır…

Ya da ‘’poker face’’ olarak nitelendirilen tipleri de hiç sevmem… Ne, ne düşündüğünü anlayabilirsin ne de ne yapacağını… Her an iyi ve güzel bir şey yapabileceği gibi, bir anda tam tersi davranışlar da görülebilir. Çünkü araftadır adeta… Ne tarafa gideceği bilinmez…

Sonuç itibarı ile net olacaksın arkadaş bu hayatta… Ya olduğun gibi görüneceksin ya da göründüğün gibi olacaksın… Ancak son zamanlarda kentsel dönüşüme girip de yıkılan binaların yerine yapılan yenilerine bakınca Karşıyaka için durumun hiç de böyle olmadığını görüyor ve üzülüyorum. Sorun ‘’gri’’ de… Evet evet yanlış okumadınız ‘’gri’’…

Gri öyle bir renktir ki ne beyazdır ne de siyah… Hem iki arada bir derede olan bir renktir, hem de karamsardır azizim, karamsar…

Puslu havalarda gökyüzünün rengi ne renk alır; ‘’gri’’… Pek çoğumuzun içi kararmaz mı!

Peki ya yanan bir yerin ardından tüten dumanın rengi nedir? O da ‘’gri’’! Yanan yer senin ekmek teknen olan bir ticarethane ya da başını soktuğun evin ya da yaşam kaynağı olan bir orman olabilir… Yani gri gri tüten o dumanın ardında bıraktığı şey de genelde hüzündür, mutluluk değil…

Dolayısıyla hem iki arada bir derede kalmış olmasından dolayı karakteri itibarıyla zayıf oluşu, hem de karamsar tarafının varlığı nedeniyle sevmem ben gri’yi…

Kendi hayatımı da son derece net yaşarım çevreme karşı. Genelde beyazımdır, ama adamına göre gereğinde gösterdiğim Ay’ın karanlık yüzü gibi bir tarafım da vardır elbet… Ama inanın o da çok nettir, kaypakça değildir. Ya siyah ya beyaz olacaksın bu hayatta bence… Gri gibi ne idiği belirsiz değil…

Konuyu yine ‘’gri’’ ve Karşıyaka ile ilgisine bağlayacak olursam eğer, evet Karşıyaka’ya ‘’gri’’ hiç ama hiç yakışmıyor… Karşıyaka deniz şehridir, Karşıyaka yeşilliklerin kentidir, Karşıyaka karamsarlığın değil hayata umut ve neşeyle bakmanın merkezidir adeta… Ve hal böyleyken her nedense hemen hemen her yapılan yeni bina ‘’gri’’ renkte yükseliyor…

Yani Karşıyakam olduğu gibi görünmüyor fakat göründüğü gibi olma riskine sokuluyor…

Çünkü görüntüsü gün geçtikçe griye dönüşen Karşıyakamızın o neşeli, o hayat dolu insanlarının enerjisi de gri renk tarafından absorbe edilebilir kaygısındayım…

Bizim rengimiz belli zaten; capcanlı renkleriyle yeşil-kırmızı, o ayrı…

Ama bir Ege denizi kıyısı şehri olarak bu şehirde yükselecek binaların; çorak dağları, engebeli arazileri, üzerinde ot bitmeyen coğrafyaları çağrıştıracak şekilde gri renkte olmaması lazım!

Maviyi kullan denizi analım, yeşili kullan doğayı hatırlayalım, beyazı kullan aydınlık gökyüzündeki bulutları hissedelim, hatta gökkuşağının tüm renklerini kullanabilirsin ama gri’den vazgeç lütfen sevgili mimar, müteahhit, mühendis, usta başı kardeşlerim… Gri nedir Allah aşkına!

Futbolda bir üst lige yükselip yükselemeyeceğimizin belli olmaması gibi, basketbolda en üst lig seviyesinden 50 yıl sonra bir alt lige düşüp düşmeyeceğimizin henüz belli olmaması gibi üzücü, düşündürücü, tedirgin edici ve çoğu zaman da karamsarlığa sürükleyen bir renk bu gri!

Sizin anlayacağınız ben Karşıyaka’daki yeni yapılan hemen hemen tüm binaların bu anlamsız, karaktersiz, çirkin, iç karartıcı renkte yükseliyor oluşuna ciddi ciddi kafayı takmış vaziyetteyim…

Eğer bu binaların nasıl olması gerektiği konusunda bu binaları yapanlar kendilerine örnek arıyorlarsa ‘’Paya Apartmanı’’ na bir baksınlar bakalım (yıkılan stadımızın bitişiğinde yer alan 4 katlı, mimar Ziya Nebioğlu’nun eseri olan bina)…

Halen varlığını koruyan Yalı’daki köşklerimizi saymıyorum, zira onlar günümüzdeki apartmanlar için emsal gösterilmeye müsait olmadıklarından… Keşke tüm sahilimiz hep onlar gibi binaların yer aldığı haliyle kalsaydı ama günümüz gerçeklerine göre örnek vermek lazım tabi…

Gökkuşağı’nın bile reddettiği gri’yi ise günümüzde biz almış baş tacı yapıyoruz ya pes doğrusu…

Acaba gri renkli boya-badana-malzeme vs vs fiyat olarak daha mı ucuz da ondan mı bu çirkinliğe gömülüyoruz bilemiyorum!

Renkli, ama doğru düzgün ve tanım olarak ‘’renk’’ tanımına uyan canlı, güzel renkli günlerde tekrar buluşmak dileğiyle…

Sağlıcakla kalın!..