Sevgideki gerçek

İnsan oğlu'ndaki gerçek sevgi ne yazık ki, menfaatle başlar ve süreç böylece devam eder gider. Diğer canlılarda ise, sevgi, karşılıksızdır ve içtendir. Temeli, karşısındakinin davranışına dayalıdır. Eko sisteme uygundur. Değişken değildir. Kendi özelliği asla değişmez. Sabittir. Ego ve keyif duygusunun esiri değildir. HIRS, kin, intikam ve kazanmak amaçlı, kötü duyguları yoktur. Sadece ihtiyaçları kadar yerler ve daha fazlasını istemezler. Kıskançlık, bencillik, gereğinden fazla elde etmek arzuları da yoktur. Üstelik, insanlara verdiklerinin ve faydalarının sınırı yoktur!... Bu vesileyle, "AH İNSAN OĞLU, AH!... DÜNYAYA GELDİKÇE, SAYISAL ANLAMDA ÇOĞALDIKÇA, EKOLOJİYE VE DİĞER TÜM CANLI VARLIKLARA, DAHA DA ÖTESİNDE, BİR BİRİNİZE, HEM DE HAKSIZ YERE, GEREKÇESİZ, SADECE ZEVK VE MENFAATİNİZ İÇİN, ZARAR VERİYORSUNUZ VE BUNA DEVAM EDİYORSUNUZ!..." İşte o nedenle de, sizleri ancak," Ölüm" noktası ve  NE OLDUĞUNUZU, NE OLMADIĞINIZI, NE YAPTIĞINIZI VE NE YAPMADIĞINIZI, VİCDANINIZI VE GÜNAHLARINIZI, ANCAK VE ANCAK  SON NEFESİNİZİ VERİRKEN, İDRAK EDECEKSİNİZ!...Bu geçici dünyanın cazibesine kapılıp, hep kazacağını sanarak yaşayan ve devam edeceğini sanan "GAFİLLERE" duyurulur!...